ما عادت کرده‌ایم به فراموشی. چرا باید فراموش کنیم که نوروزمان با «بوی عیدی» فرهاد آغاز می‌شود؟ جمعه‌های خاکستری‌مان را فرهاد فریاد می‌زند. «کوچه‌های تاریک» شهرمان را فرهاد به یادمان می‌آورد و یا در آخرین ترانه‌اش به ما یادآوری می‌کند که چه قدر فراموش‌کاریم و اندوه از دست رفتن فرهاد یک سال بیشتر عذاب‌مان نداد. […]