ناصر چشم آذر موسيقي در خور توجهي را براي فيلم خوش ساخت «عمليات مهد کودک»، خلق کرده است، هر چند به نظر مي رسد چشم آذر از سينتي سايزر استفاده کرده و نه سازهاي زنده. با اين وجود موسيقي با تم کودکانه فيلم بدجوري عجين و هم رنگ است، به خصوص در صحنه هاي ترانه خواني تک نفره و گاه دسته جمعي بچه ها. موسيقي تيتراژ ابتدايي فيلم به تم معصوم و گوش نواز کودکانه آغشته شده است. در بخش زيرين موسيقي تيتراژ، تمي حادثه اي وجود دارد که مخاطب را از همان ابتدا آماده تماشاي يک مبارزه فانتزي- کودکانه مي کند. مبارزه اي شيرين و جذاب که به موسيقي فانتزي چشم آذر مزين شده است. اما بخشي از موسيقي که روي کار شنيده مي شود، به تکرار ميزان ها بسنده کرده است. فرزاد اژدري و چشم آذر تقريبا فيلم را موزيکال کار کرده اند. موسيقي در طول فيلم رنگ هاي متفاوتي به خود مي گيرد اما از طيف صورتي کودکانه خود خارج نمي شود. موسيقي چشم آذر درست به مانند يک طيف رنگي (مثلا همان صورتي کودکانه که با موضوع فيلم هم همگون است) در نقاشي است. چشم آذر يک طيف را انتخاب کرده و تم هاي مختلف همان طيف رنگ را اجرا کرده است. (طيف رنگي صورتي با تم هاي صورتي کم رنگ، پر رنگ، سرخابي و …)
اي کاش چشم آذر از آکاردئوني بهره مي برد و فضاهاي فانتزي فيلم را شاعرانه و البته کمي کودکانه تر مي کرد. موسيقي فيلم از دايره طيف رنگي خود تجاوز نکرده و همگون با صحنه هاي فيلم گام برداشته است. موسيقي فيلم در دو جا خلاقانه شنيده مي شود؛ يکي صحنه اي است که والدين بچه ها براي آخرين بار به مهد کودک آمده اند و پدرها بر سر گرفتن گوشي تلفن از دست خانم «کيا» (با بازي مريم سعادت) گلاويز مي شوند. موسيقي با همان حال و هواي کودکانه، در اين صحنه که اتفاقا صحنه دعوا و گلاويز شدن آهسته و اسلوموشن ديده مي شود، ضرب زورخانه اي به خود مي گيرد. اين خلاقيت در اين بخش موسيقي يک جنبه آموزشي دارد؛ پدرها دعوا نمي کنند و بلکه مشغول اندازه گرفتن زور بازوي يکديگر هستند!! در اين صحنه کودک ياد مي گيرد بايد از همان عنفوان کودکي به سراغ ورزش برود به خصوص ورزش زورخانه اي (ورزش باستاني) که مدتهاست فراموش شده است.
صحنه دومي که از لحاظ موسيقايي جذاب تر کار شده است، صحنه اي است که حسام نواب صفوي مشغول نواختن پيانو مي شود. نواب صفوي که در کنار بازيگري، پيانيستي قهار است (به گونه اي که داراي مدرک افتخاري پيانو مي باشد)، در اين صحنه براي لحظاتي کوتاه دستي به پيانوي خاک خورده منزل مي کشد و قعطه اي آرام را مي نوازد. موسيقي فيلم به صحنه ها و به اصطلاح به فيلم مي نشيند؛ موسيقي و صحنه ها با هم همگون هستند. موسيقي توانسته حس پاک و معصوم کودک را به تصوير بکشد. به خصوص در صحنه هاي ترانه خواني کودکان بانمک فيلم. اما جدا از همه اين مسائل، کودکي چه دنياي شيرين، جذاب و پاکي دارد.
- نازنین شاد پی/ آریا