صدای همایون شجریان یکی از شنیدنیترین صداهاست و از سنتی نوازان خوش اخلاق و مردمیایران است که بسیار به سینما و سینماگران ایرانی علاقه دارد. او اطلاعات سینمایی اش را با اتفاقات دنیا به روز میکند و این علاقه مندی سبب شده تا در این حوزه دوستان زیادی داشته باشد. روزنامه تماشا با این خواننده موسیقی سنتی که میراثدار صدای گرانبهای پدر نیز هست، گفتوگویی را با چاشنی سینمایی انجام داده که با هم آنرا در مجله موسیقی ملودی میخوانیم.
- حضور گهگاه شما در جمع های سینمایی خیلی برایمان جالب است. چه بهانه ای باعث حضور یک هنرمند عرصه موسیقی در محافل سینمایی شده است؟
من به سینما علاقه مندم و خوشبختانه از اهالی سینما دوستان زیادی دارم که سبب توجه بیشتر من به این هنر شده است. جالب اینکه این علاقه مندی یک طرفه نیست و جذب آنها به موسیقی هم باعث شد ما حرف های زیادی برای گفتن داشته باشیم و بیشتر یکدیگر را ملاقات کنیم.
- پس با وجود چنین دوستانی که به آنها هم خواهیم پرداخت، فکر میکنم شما باید در جریان کامل آثار سینمای ایران باشید؟
بله؛ به طور کلی من اتفاقات سینمایی برایم جالب است و پیگیرشان میشوم. اما متاسفانه به دلیل اینکه مدتی خارج از کشور به سر میبردم، اخیرا نتوانسته ام فیلم ها را دنبال کنم.
- وقتی به ایران میآیید بیشتر چه تفریحاتی دارید؟
من بعد از سینما، تئاتر را هم خیلی دوست دارم و هربار که فرصتی پیش بیاید، حتما به دیدن نمایش ها میروم. اما همان طور که گفتم سفرم باعث شد که از این فضا هم دور بمانم.
- آخرین تئاتری که تماشا کردید، چه بود؟
«آقای اشمیت کیه؟» کار داوود رشیدی که خیلی هم لذت بردم.
- همان طور که اشاره کردید، حضور دوستان سینمایی، شما را با جریانات این حوزه آشنا کرده. نظرتان درباره فضای این روزهای سینما چیست؟

همان طور که همه میدانند سینمای ایران با فراز و نشیب هایی همراه و درگیر مشکلاتی است که موسیقی و سایر حوزه های هنری هم باتوجه به شرایطشان با آنها آشنا هستند. اما آنچه مهم است اینکه لا به لای این مباحث، اتفاق های خوب هم در آن رخ میدهد. حالا با مسائلی که همیشه هنر درگیرش است من فکر میکنم تولید و ارایه فیلمیمثل «جدایی نادر از سیمین» به دنیای سینما، بهترین رویدادی بود که میتواند برای هر کشوری رخ دهد.
- شما یکی از اجراهای تان را هم به آقای فرهادی تقدیم کرده بودید.
بله. البته من فقط میتوانم نظر سلیقه ای بدهم و به نظرم این فیلم باعث شد سینمای ایران خیلی جدی تر توجه دنیا را به خود جلب کند. این اصلا عجیب نیست. ما شاید از نظر تکنولوژی با هالیوود فاصله داشته باشیم. اما از نظر توانایی و داشتن هنرمندان با استعداد، هم در نسل قبل هم در نسل جدید هیچ کمبودی نداریم و فکر میکنم بعد از این بازهم سینمای ما بتواند افتخارات جهانی کسب کند.
- آخرین فیلم هایی که این روزها دیده اید و دوست داشتید، کدام ها بوده اند؟
«سعادت آباد» آخرین فیلمیبود که در سینما دیدم. ولی اگر هم فرصت نداشته باشم اغلب فیلم هایی که تعریف خوب بشنوم را حتما نگاه میکنم. از فیلم های هالیوودی هم به تازگی فیلم های «قوی سیاه» و «بنجامین باتن» را دیده ام.
- ارتباطتان با سینمای جهان چطور است؟
خوب (میخندد). به هر حال سینمای هالیوود است و ما باید آنجا را با مقیاس های خاص خودش بسنجیم. فیلم های هالیوودی علاوه بر بازی و فیلمنامه جذابیت هایی در تولید و تکنولوژی دارد که باعث میشود نگاه متفاوت تری به سینمای آنها داشته باشیم.
- آخرین فیلمیکه خودتان در سالن سینما دیدید؟
آخرین فیلمیکه در سالن دیدم، یک فیلم کمدی بود از مستربین که در هلند دیدم. اسم فیلم یادم نیست، اما در تایید حرف خودم باید بگویم این کار نسبت به ویدئوهایی که من از این شخصیت دیده بودم، برایم جالب تر بود.
- خب، حالا برویم سراغ دوستان سینمایی تان. فکر میکنم برای خیلی ها جالب باشد بدانند کدام یک از هنرمندان کشورمان از دوستان شما هستند؟

دوستان زیادی در این حوزه دارم و باعث افتخار من است که بگویم اغلب سینماگران از دوستان نزدیک و صمیمیمن هستند. پرویز پرستویی، گلاب آدینه، گوهر خیراندیش از این دسته هستند و نیکی کریمیازجمله دوستان سینمایی من است که خود از علاقه مندان موسیقی کلاسیک به شمار میرود. در میان بچه های تئاتر سیامک صفری، بهناز جعفری و بسیاری دیگر. میدانم هر اسمیهم بیاورم باز عده ای از قلم میافتند و من شرمنده شان میشوم.
- دوستی با اهالی سینما انگیزه بازیگرشدن را در شما به وجود نیاورد؟
خودم به بازیگری علاقه دارم، اما هیچ وقت جراتش را پیدا نکرده ام. به نظرم آدم باید یا واقعا دست پر باشد یا اصلا وارد این حرفه نشود. من هم چون این توانایی را هیچ وقت در خود ندیده ام، به طور جدی به آن فکر نکرده ام و ترجیح میدهم بیننده خوبی باشم و این گونه از سینما لذت ببرم.
- کمی هم به هنر مورد علاقه شما بپردازیم. موسیقی در خاندان شجریان نهادینه شده و خیلی ها با صدای پدر شما خاطره دارند. آیا انتخاب این سبک موسیقی برای همایون شجریان از طرف پدر بوده یا علاقه شخصی؟
در موسیقی هیچ محدودیتی برای خودم قائل نمیشوم و برای گوش دادن به سبک های دیگر هم علاقه مندم. هم موسیقی پاپ گوش میکنم هم سنتی، اما برای اجرا خودم این سبک را انتخاب کردم چون آشنایی بیشتری با آن دارم و واقعا زمان اجرا خودم خیلی از آن لذت میبرم چون با احساس من هماهنگ تر است. هر نوع موسیقی که از نظر کیفی آبرومند و شنیدنی باشد، در هر سبکی از آن استقبال میکنم و اصلا اعتقادی به محدود کردن خودم در این زمینه ندارم. به نظرم باید با هر سلیقه ای آشنا شد و از آن استفاده کرد.
- به جز پدرتان از صدای کدام خواننده قدیمی یا جدید لذت میبرید؟
در گذشته خواننده های به نام و خوش صدای بسیاری داشتیم که بسیاری از ما و نسل های گذشته با صدایشان خاطره داریم. موسیقی را در درجه اول کاملا احساسی گوش میکنم و کاری به بعد ارزشی آن ندارم. موسیقی زمانی که حرفی برای گفتن دارد، شنیدنی است. به نظر من غلامحسین بنان و خانم قمرالملوک وزیری را میتوان به عنوان اسطوره های صدا یاد کرد. اما در میان هم نسلان من علیرضا قربانی، محمد معتمدی، سالار عقیلی و سینا سرلک ازجمله خوانندگانی هستند که من واقعا از صدایشان لذت میبرم.
- از جدیدترین فعالیت هایتان هم برایمان میگویید.
قبل از عید آلبومیبه نام «بی من مرو» منتشر شد که امیدوارم مردم دوست داشته باشند. به تازگی هم در آمریکا کنسرت داشتم. اما این روزها در حال تدارک چند کنسرت در ایران هستم و تصمیم دارم هم در تهران هم چند شهرستان چند کنسرت برگزار کنم. علاوه بر این اگر همه چیز به خوبی پیش برود تا ۶ ماه آینده برای آلبوم جدیدم هم مجوز خواهم گرفت.
عالی شد
خداکنه یکی از کنسرتاش تو یزد باشه