led-zeppelin-reunion

«رابرت پلنت» که بسیاری او را برترین خواننده تاریخ راک می‌دانند در سال ۱۹۴۸ در وست‌برمویچ انگلستان متولد شد. پلنت تمامی ویژگی‌های لازم یک خواننده بزرگ موسیقی راک را دارد؛ صدایی پرقدرت که به خوبی می‌تواند محدوده‌ی آن را کنترل کند و بار احساسی شعرها را با استفاده از آن به تماشاگر انتقال بدهد.
به گزارش مجله‌ی موسیقی ملودی علاقه‌ی رابرت پلنت به خوانندگی از کودکی در او نمایان بود. او درباره‌ی آن دوران می‌گوید: «زمانی‌که کودک بودم، به هنگام کریسمس در پشت پرده‌ی خانه مخفی می‌شدم و سعی می‌کردم ادای «الویس پریسلی» را در بیاورم. آن پرده و پنجره فرانسوی تصاویری است که من از ده سالگی خود به یاد دارم. و من همیشه می‌خواستم دقیقن همان نقش را بازی کنم.»
هنرمندان بسیاری از خوانندگی رابرت پلنت الهام می‌گرفتند از جمله خوانندگانی نظیر «سامی هاگار» از «ون هالن»، «جف باکلی»، «فردی مرکوری» از «کویین»، «ان ویلسون» از «هارت» و «گدی لی» از گروه «راش» را می‌توان اشاره کرد که به‌طور کامل تحت‌تاثیر وی بوده‌اند. «هیت پارادر» مجله‌ی معتبر موسیقی متال، رابرت پلنت را در صدر ۱۰۰ برترین خواننده متال تاریخ قرار داده است.
و اما «جیمی پیج» به معنای تاریخ زنده‌ی موسیقی راک و هوی متال است. صدای گیتار پیج به گونه‌ای است که گویی چند گیتار در حال نواختن هستند، سنگینی دست راستش کلیدی است برای شناسایی فوری موسیقی لد زپلین.
ریف‌های یکپارچه‌ی او موجب به وجود آمدن طرح اولیه سبکی شد که بعدها به هارد راک و سپس به هوی متال تبدیل شد. او نخستین بار در سیزده سالگی گیتار به دست گرفت، گیتار را در جریان اسباب‌کشی به خانه جدیدشان در گوشه‌ای از خانه‌ی جدید یافت، خود جیمی پیج گفته که هیچ وقت نفهمیده است که چه کسی گیتار را جا گذاشته بود.
این بزرگ‌ترین گیتاریست تاریخ بندهای راک، چنان نابغه بود که به جز چند مورد محدود، هرگز آموزش گیتار ندید و کاملن خودآموخته بار آمد. اما نخستین بار با شنیدن آهنگی از الویس پریسلی بود که جیمی پیج مشتاقانه به فکر نوازندگی گیتار افتاد.
led-zeppelin

نخستین سکوی پرش جیمی پیج کار در گروه افسانه ای «یاردبردز» بود. «اریک کلپتون» عضو این گروه بود و برای همین جیمی پیج همیشه هم‌کاری‌هایی با این گروه داشت. برای همین پس از این‌که کلپتون گروه را ترک کرد نخستین گزینه برای جایگزینی او جیمی پیج بود، اما پیج به دلیل بیماری‌اش از عضویت در گروه سرباز زد و دوستش «جف بک» را معرفی کرد. البته این پایان کار نبود. در کنسرت گروه «یاردبردز» در آکسفورد، بیسیست گروه، «پل اسمیت» به‌طور ناگهانی گروه را ترک کرد و چون کس دیگری آنجا نبود و برای این‌که اجرا به هم نخورد، پیج به عنوان بیسیست روی صحنه رفت و در کنار جف بک، سازی را که هرگز ننواخته بود در دست گرفت و نواخت. و این‌گونه بود که او هم وارد یاردبردز شد.
همکاری پیج با یاردبردز طولانی نشد و او این گروه را ترک کرد و به فکر تاسیس گروهی جدید افتاد. خود وی در این مورد بعدها گفت: «از زمانی‌که در یاردبردز بودم کلی ایده در ذهنم بود، یاردبردز به من اجازه می‌داد تا در اجراهای زنده زیادی شرکت کنم و همین موقع بود که من دفترچه‌ای از ایده‌هایی که سرانجام در گروه بعدی‌ام استفاده کردم تشکیل دادم. علاوه بر این ایده‌ها من می‌خواستم به موسیقی، تاروپودی آکوستیک بدهم. درنهایت من می‌خواستم موسیقی مورد نظرم تلفیقی از بلوز، هارد راک و موزیک آکوستیک باشد که با یک خوانندگی سنگین (هوی) همراه باشد. (تلفیقی که پیش از آن هرگز انجام نشده بود.) کلی سایه روشن در موسیقی. گروه مورد نظر جیمی پیج، لدزپلین نام گرفت. در این سطور از مرد بزرگی حرف می‌زنیم. اصلن تاریخ نوازندگی راک، یعنی جیمی پیج، اریک کلپتون، جف بک و البته، جیمی هندریکس.
آهنگی «پلکانی به بهشت» اثر لد زپلین با هنرنمایی جیمی پیج، در سال ۲۰۰۵ از طرف مجله بسیار معتبر «گیتار ورلد» به‌عنوان بهترین سولوی گیتار تاریخ انتخاب شده است و این در حالی‌ست که کنسرت آلبوم «خانه‌های مقدس» (۱۹۷۳) در فلوریدا با نزدیک شصت هزار تماشاگر، رکورد گروه بیتلز در جذب تعداد تماشاچی شکسته است.
در نظرسنجی  یکی از معتبرترین کانال‌های رادیویی پخش موسیقی راک، یعنی «پلانت راک» در بریتانیا، آهنگ «پلکانی به بهشت» از لد زپلین به‌عنوان برترین آهنگ تاریخ موسیقی راک انتخاب شده است. این انتخاب از سوی طرف‌داران پروپاقرص موسیقی راک از سراسر دنیا صورت گرفت. آهنگ «پلکانی به بهشت» در ۱۹۷۱ ساخته شده و موفق شده ۷۰ درصد از مجموع آرای شنوندگان این رادیو را به‌دست آورد.
«پلانت راک» که یکی از مشهورترین ایستگاه‌های رادیویی موسیقی راک است آهنگ‌های راک دهه‌های ۶۰، ۷۰ و ۸۰ میلادی را برای علاقمندان موسیقی به‌صورت دیجیتال و بر روی اینترنت در طول شبانه روز پخش می‌کند .در میان ده آهنگ نخست، دو آهنگ دیگر از لد زپلین در مکان ششم و هشتم این نظرسنجی قرار دارند.

مشترک مطالب مجله ملودی شوید!

به گفتگو بپیوندید

1 نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  1. من زیاد اهل تین نوع موسیقی نیستم. ولی واقعا لذت میبرم از شنیدن کاراشون. با تشکر از ملودی برای انتشار این مطلب مفید و همچنین معرفی موسیقی خوب به مردم ایران.