foo-fighters-wasting-light

آلبوم «روشنایی بیهوده» (Wasting Light) از گروه راک آلترناتیو «فوفایترز» (Foo Fighters) هفتمین آلبوم استودیویی این گروه است. این آلبوم در اپریل ۲۰۱۱ به بازارهای موسیقی جهان عرضه شد.
به گزارش مجله‌ی موسیقی ملودی گروه آمریکایی «فوفایترز» که در سبک‌های راک آلترناتیو و هارد راک فعالیت می‌کند تاکنون هفت آلبوم استودیویی را تهیه کرده و سرپرست این گروه معتقد است که «روشنایی بیهوده» سنگین‌ترین آلبوم آن‌ها تا به این تاریخ بوده است.
«دیو گرول» که برای گروه پرآوازه‌ی «نیروانا» درام می‌نواخت گیتاریست و خواننده‌ی اصلی فوفایترز است. او سرپرستی گروه را برعهده دارد و در سال ۱۹۹۴ پس از فروپاشی نیروانا در پی خودکشی «کرت کوبین» گروه فوفایترز به معنی «مبارزان بوفالو» را تشکیل داد.

آلبوم «روشنایی بیهوده» در گاراژ خانه‌ی دیو گرول ضبط شده است و اعضای گروه در این گاراژ یک استودیوی خانگی دارند. این آلبوم از ۱۱ قطعه تشکیل می‌شود و نام آن نیز از شعر آهنگ Miss the Misery برداشته شده است.

«کریست نووسلیچ» بیسیست سابق نیروانا و هم‌گروهی قدیمی دیو گرول نیز در قطعه‌ی I Should Have Known به‌عنوان هنرمند مهمان، گیتار باس نواخته است.
به گزارش مجله‌ی موسیقی ملودی این آلبوم هم‌اکنون در صدر پرفروش‌ترین آلبوم‌های تعداد زیادی از کشورهای جهان قرار دارد و در هفته‌ی اول انتشار در صدر ۲۰۰ آلبوم برتر بیلبورد نیز قرار گرفته است.
آلبوم روشنایی‌ بیهوده از فوفایترز تاکنون از سوی بسیاری از منتقدین موسیقی، نقدهای مثبت دریافت کرده و به‌خاطر متن ترانه‌هایش ستایش شده است.

آلبوم روشنایی بیهوده را بخرید

مشترک مطالب مجله ملودی شوید!

به گفتگو بپیوندید

1 نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  1. WOw….
    این آلبوم هفتمین آلبوم Foo Fighter هستش
    با اینکه این آلبوم توی استودیوی خونگی خود Dave Grohl (خواننده گروه و درامر سابق نیروانا) ضبط شده , کیفیتش با بعضی ریکورد های کمپانی های بزرگ ضبط برابری میکنه
    به نظرم با اینکه آلبوم توی رنکینگ های مفسرین موسیقی نمره های قابل توجهی گرفته و هر مفسر به نوبه خودش اظهار هیجان و حس خوشایندی رو در روند پیشرفت تو آلبوم ها ی گروه بررسی کرده
    ولی از نظر شعر به نظرم نسبت به آلبوم قبلی یعنی [Echoes, Silence, Patience & Grace] سیر نزولی رو داشته
    ولی واقعا” از نظر موسیقیایی حرف واسه گفتن داره
    آلبوم قبلی به نظرم آلبومی تکرار نشدنی از نظر ترکیب مناسب شعر و موسیقیایی بودش , قطعات اون آلبوم رو نمیشه وصف کرد مگر با شنیدنش…
    قطعه The Pretender (متظاهر) , آس تمامی قطعات گروه هستش.
    Let It Die هم توی اون آلبوم حرفای زیادی واسه گفتن داره
    و از آلبوم جدید دو قطعه طناب (Rope) , قدم زدن (Walk) قطعات جالبی اند.